Ο πρώτος κανόνας του προγραμματισμού συνταξιοδοτικού εισοδήματος είναι: Ποτέ μην ξεμείνει από χρήματα. Ο δεύτερος κανόνας είναι: Ποτέ μην ξεχνάτε το πρώτο. Ένας προσεκτικός αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των κανόνων.
Αλλά, υπάρχει αφθονία των συγκρούσεων μεταξύ της ανάγκης για την ασφάλεια και την ανάγκη για την ανάπτυξη στην αντιστάθμιση του πληθωρισμού κατά τη διάρκεια ζωής του συνταξιούχου. Επειδή πληθωρισμός και τα επιτόκια, ώστε να παρακολουθείτε στενά ο ένας τον άλλο, ένα ασφαλές επενδυτικό χαρτοφυλάκιο μηδενικού κινδύνου θα διαβρώσει σταθερά την αξία του κομπόδεμα κατά τη διάρκεια ζωής του χαρτοφυλακίου, ακόμη και με πολύ μέτρια αναλήψεις. Όλοι όμως μπορούμε να εγγυηθούμε ότι τα χαρτοφυλάκια μηδενικού κινδύνου δεν θα ανταποκριθεί σε εύλογο οικονομικούς στόχους.
Από την άλλη πλευρά, η καθαρή θέση μόνο για το χαρτοφυλάκιο έχει υψηλή αναμενόμενων αποδόσεων, αλλά έρχεται με μια αστάθεια που κινδυνεύει να αυτο-εκκαθάρισης εάν οι αναλήψεις συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια των αγορών προς τα κάτω.
Η κατάλληλη στρατηγική ισορροπεί τις δύο αντικρουόμενες απαιτήσεις.
Θα σχεδιάσουμε ένα χαρτοφυλάκιο που θα πρέπει να ισορροπήσει τις απαιτήσεις των φιλελεύθερων εισοδήματος με επαρκή ρευστότητα για να αντέξουν τα κάτω τις αγορές. Μπορούμε να αρχίσουμε με τη διαίρεση του χαρτοφυλακίου σε δύο μέρη με συγκεκριμένους στόχους για κάθε:
- Η ευρύτερη δυνατή διαφοροποίηση μειώνει τη μεταβλητότητα του τμήματος ιδίων κεφαλαίων σε χαμηλότερο πρακτικό όριο της, την απαραίτητη η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη για την αντιστάθμιση του πληθωρισμού, και συναντά το συνολικό αναγκαίο να αποσύρσεις κεφαλαίων επιστροφή.
- Ο ρόλος του σταθερού εισοδήματος είναι να παρέχει ένα κατάστημα της τιμής για τη χρηματοδότηση διανομές και για τον περιορισμό της συνολικής μεταβλητότητας του χαρτοφυλακίου. Το σταθερό χαρτοφυλάκιο εισόδημα έχει σχεδιαστεί για να είναι κοντά στην αστάθεια της αγοράς χρήματος, αντί να προσπαθήσουν να τεντώσει για την απόδοση με την αύξηση της διάρκειας και / ή μείωση της πιστοληπτικής ικανότητας. παραγωγή εισοδήματος δεν είναι πρωταρχικός στόχος.
Table of Contents
Συνολική Απόδοση Επένδυση
Και τα δύο τμήματα του χαρτοφυλακίου να συμβάλει στην επίτευξη του στόχου της δημιουργίας μιας φιλελεύθερης βιώσιμη απόσυρσης για μεγάλες χρονικές περιόδους. Παρατηρήστε ότι έχουμε συγκεκριμένα δεν επενδύουν για το εισόδημα? και όχι εμείς επενδύουμε για συνολική απόδοση.
παππούδες σας που επενδύονται για το εισόδημα και ασφυκτικά τα χαρτοφυλάκιά τους γεμάτο αποθέματα μερίσματος, προνομιούχες μετοχές, μετατρέψιμες ομολογίες και πιο γενικά ομόλογα. Η μάντρα ήταν να ζουν από το εισόδημα και ποτέ δεν εισβάλλουν κύριο. Επέλεξαν μεμονωμένων τίτλων που βασίζονται σε μεγάλο λίπος αποδόσεις τους ζουμερά. Ακούγεται σαν μια λογική στρατηγική, αλλά το μόνο που πήρα ήταν ένα χαρτοφυλάκιο με χαμηλότερες αποδόσεις και υψηλότερο κίνδυνο από ό, τι είναι απαραίτητο.
Εκείνη την εποχή, κανείς δεν ήξερε καλύτερα, ώστε να μπορούμε να τους συγχωρήσει. Έκαναν το καλύτερο που θα μπορούσε σύμφωνα με την επικρατούσα γνώση. Εκτός αυτού, τα μερίσματα και τόκους ήταν πολύ υψηλότερα στην εποχή του παππού σας από ό, τι είναι σήμερα. Έτσι, ενώ μακριά από το τέλειο, η στρατηγική δούλεψε μετά από μια μόδα.
Σήμερα, υπάρχει ένας πολύ καλύτερος τρόπος για να σκεφτεί για την επένδυση. Ολόκληρη η ουσία της σύγχρονης οικονομικής θεωρίας είναι να αλλάξει το κέντρο βάρους από ατομική επιλογή ασφαλείας για την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων και την κατασκευή του χαρτοφυλακίου, και να επικεντρωθεί στην συνολική απόδοση και όχι το εισόδημα. Αν το χαρτοφυλάκιο πρέπει να κάνει διανομές για οποιοδήποτε λόγο, όπως για τη στήριξη του τρόπου ζωής κατά τη συνταξιοδότηση, μπορούμε να επιλέγουμε μεταξύ των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων για να ξυρίσει μετοχές ανάλογα με την περίπτωση.
Η Προσέγγιση Συνολικής Απόδοσης Επενδύσεων
Συνολική απόδοση επενδύοντας εγκαταλείπει τα τεχνητά τους ορισμούς των εσόδων και κύρια η οποία οδήγησε σε πολλές λογιστικής και των επενδύσεων διλήμματα. Παράγει λύσεις του χαρτοφυλακίου που είναι πολύ πιο βέλτιστα από το πρωτόκολλο παλιά εισοδήματος γενιάς. Οι κατανομές που χρηματοδοτείται ευκαιριακά από οποιοδήποτε μέρος του χαρτοφυλακίου χωρίς να λαμβάνεται υπόψη λογιστικό εισόδημα, τα μερίσματα ή τόκους, κέρδη ή ζημίες? θα μπορούσαμε να χαρακτηρίζουν τις διανομές ως «συνθετικό μερίσματα.»
Η συνολική προσέγγιση της απόδοσης επένδυσης είναι καθολικά αποδεκτό από την ακαδημαϊκή βιβλιογραφία και θεσμικές βέλτιστες πρακτικές. Είναι που απαιτούνται από την Ενιαία συνετή Επενδύσεων Act (UPIA), ο νόμος των εργαζομένων Συνταξιοδότηση Εισοδήματος Ασφάλειας (ERISA), το εθιμικό δίκαιο και τους κανονισμούς. Οι διάφοροι νόμοι και οι κανονισμοί έχουν αλλάξει όλο το χρόνο να ενσωματώσει σύγχρονη οικονομική θεωρία, συμπεριλαμβανομένης και της ιδέας ότι η επένδυση για το εισόδημα είναι η ακατάλληλη επενδυτική πολιτική.
Ακόμα, υπάρχουν πάντα εκείνοι που δεν παίρνουν τη λέξη. Πάρα πολλοί ιδιώτες επενδυτές, κυρίως συνταξιούχοι ή εκείνοι που χρειάζονται τακτικές διανομές για να υποστηρίξει τον τρόπο ζωής τους, ακόμα βυθισμένη στην επενδυτική πολιτική του παππού του. Με δεδομένη την επιλογή μεταξύ μιας επένδυσης με μερίσματος 4% και 2% αναμενόμενης αύξησης ή 8% αναμενόμενη απόδοση, αλλά χωρίς μέρισμα, πολλοί θα επιλέξουν για την επένδυση του μερίσματος, και θα μπορούσε να υποστηριχθεί ενάντια σε όλα τα διαθέσιμα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το χαρτοφυλάκιό τους είναι «πιο ασφαλές .» Είναι αποδεδειγμένα δεν είναι έτσι.
Δυστυχώς, σε ένα περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων, η ζήτηση για τα προϊόντα που παράγουν εισόδημα είναι υψηλό. εταιρείες Ταμείο και διευθυντικά στελέχη σπεύδουν να φέρει λύσεις εισόδημα στην αγορά σε μια προσπάθεια να μεγιστοποιήσουν τα δικά τους κέρδη. στρατηγικές μερισμάτων είναι τα αγγελούδια του πωλητή, πάντα έτοιμο να «τους ωθήσει τον τρόπο με τον οποίο κλίση.» Και, ο Τύπος είναι γεμάτος από άρθρα σχετικά με το πώς να αντικαταστήσει τα χαμένα έσοδα από τόκους σε έναν κόσμο μηδενικής απόδοσης. Τίποτα από αυτά δεν εξυπηρετεί τους επενδυτές καλά.
Έτσι, πώς θα μπορούσε ένας επενδυτής να δημιουργήσει ένα ρεύμα των αποσύρσεων για να υποστηρίξει τις ανάγκες του τρόπου ζωής του, από το σύνολο του χαρτοφυλακίου απόδοσης;
Ενα παράδειγμα
Ξεκινήστε επιλέγοντας ένα βιώσιμο ποσοστό απόσυρσης. Οι περισσότεροι παρατηρητές πιστεύουν ότι ένα ποσοστό 4% είναι βιώσιμο και επιτρέπει ένα χαρτοφυλάκιο για να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου.
Κάντε μια κορυφαία κατανομή επίπεδο των περιουσιακών στοιχείων 40% σε βραχυπρόθεσμες, υψηλής ποιότητας ομόλογα και το υπόλοιπο σε ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο μετοχών ίσως 10 έως 12 κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων.
Μετρητά για κατανομές μπορούν να δημιουργούνται δυναμικά ως η κατάσταση απαιτεί. Σε μια κάτω αγορά, η κατανομή του 40% για τα ομόλογα θα μπορούσαν να στηρίξουν τις διανομές για 10 χρόνια πριν από οποιαδήποτε πτητική (ίδια κεφάλαια) τα περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει να τεθούν υπό εκκαθάριση. Σε μια καλή περίοδο όταν ενεργητικού ίδια κεφάλαια έχουν εκτιμηθεί, διανομές μπορούν να γίνουν από το ξύρισμα off μετοχές, και στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το τυχόν πλεόνασμα να επαν-ισορροπία πίσω στο μοντέλο 40% / 60% ομολόγων / μετοχών.
Επανεξισορρόπηση εντός των κατηγοριών ιδίων κεφαλαίων θα ενισχύσει σταδιακά την απόδοση μακροπρόθεσμα με την επιβολή ενός πειθαρχία πώληση υψηλής και αγοράζουν χαμηλά η απόδοση μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών διαφέρει.
Ορισμένοι αποστρέφονται επενδυτές κίνδυνος μπορεί να επιλέξει να μην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ μετοχών και ομολόγων κατά τη διάρκεια της προς τα κάτω τις αγορές μετοχών, αν προτιμούν να κρατήσουν ανέπαφη την ασφαλή περιουσιακά τους στοιχεία. Ενώ αυτό προστατεύει τις μελλοντικές διανομές σε περίπτωση παρατεταμένης κάτω αγορά μετοχών, έρχεται στην τιμή του κόστους ευκαιρίας. Ωστόσο, αναγνωρίζουμε ότι ο ύπνος και είναι μια νόμιμη ανησυχία. Οι επενδυτές θα πρέπει να καθορίσει τις προτιμήσεις τους για την εξισορρόπηση μεταξύ ασφαλή και επικίνδυνα στοιχεία ενεργητικού ως μέρος της επενδυτικής τους πολιτικής.
Η κατώτατη γραμμή
Η συνολική επένδυση πολιτική επιστροφής θα επιτύχουν υψηλότερες αποδόσεις με χαμηλότερο κίνδυνο από μια λιγότερο βέλτιστη μερίσματα ή έσοδα πολιτικής. Αυτό μεταφράζεται σε υψηλότερο δυναμικό διανομής και αυξημένες τιμές τερματικό ενώ μειώνει την πιθανότητα του χαρτοφυλακίου εξαντλείται κεφαλαίων. Οι επενδυτές έχουν πολλά να κερδίσουν από αγκαλιάζει το σύνολο της επένδυσης επιστροφή της πολιτικής.
Ahmad Faishal is now a full-time writer and former Analyst of BPD DIY Bank. He’s Risk Management Certified. Specializing in writing about financial literacy, Faishal acknowledges the need for a world filled with education and understanding of various financial areas including topics related to managing personal finance, money and investing and considers investoguru as the best place for his knowledge and experience to come together.